To be a good friend open your ears 

and heart ; more often than your mouth                                

تو را بخشیدم به دریـــا
تو را بخشیدم به مهتاب
بـــه ســلامـت نــازنـینـم
تورا می سپارم به آفتاب
دیگه با تو نمی رقصم
دیگه با تو نمی خــندم
بـه خدا تا ته دنیا بـه کسی دل نمی بندم           
شــب بــارونی چـشـمات ، زخمـاتو یــادم می یــاره
نگاه کـن از پشت شیشه، داره بـاز بـارون می بـاره
گریــه کــن مـثل بــهار و مـیـوه کـن مثل تــابستون
اســم پــایـیـز را نـیار و بــرفی شـو مـثل زمـستون
خودتو از نو فنا کن  به کس دیگه نگاه کن
دیگه فکر من نباش و تا سحر خدا خدا کن
تو را بــخشیدم به دریـــــــــــــــــــــــــــــا

(فریدون)

تا آیینه رفتم ،که بگیرم خبر از خود
دیدم که در آن آیینه هم جز تو کسی نیست

من در پی خویشم ، به تو بر می خورم اما
  در تو شده ام گم به من دسترسی نیست

امروز که محتاج توام ، جای تو خالیست
 فردا که می آیی به سراغم  نفسی نیست

آن کهنه درختم که تنم غرق یه برف است
      حیثیت این باغ منم  خار و خثی نیست

من این پایین نشستم سرد و بی روح
                   تــــو داری مــیرسی بـه قـله کـوه
داری هـرلحظه ازمن دور مـــــیشی
                  ازم دل مــیکـنی مجبـور مــیــشی
تـا مـه  راه و  نـپوشونده  نگام کــن
                   اگه رو قـله سردت شد صدام کـن
یـه رنگ مـرده از رنگیــن کــمونـم
                  مـن ایـن پایـین نـمیتونـم بـمونــــم
مـنم اون که تـو رو داده بـه مـهتـاب
                کسی که رو تو می پوشونه توخواب
کـسی که واسـه آغوش تـو کـم نیست
              مـیخوام یـادم بـره دست خودم نیست
تـا مـه راه و  نـپوشونده  نگام کــن
                  اگه رو قـله سردت شد صدام کــن

سلام دوستانروزهای سرد زمستونی تون بخیر (نوشته شده توسط سابوته 23/10/86 ساعت16:30)
  پیش از من وتو لیل ونهاری بوده است        گردنده ی فلک نیز به کاری بوده است
 هر جا که تو قدم نهی بر روی زمین          آن مردمک چشم نگاری بوده است
________________________________________________________________

بر ماسه ها نوشتم:
 دریای هستی من از عشق توست سرشار
 این را به یاد بسپار
بر ماسه ها نوشتی:
 ای همزبان دیرین این آرزوی پاکی است
  اما به باد بسپار
______________________________________

 ما رو با قطره ی اشکی میشه لرزوند و ویرون کرد
 ما رو با بوسه ی شعری میشه ترانه بارون کرد
 مثل پروانه ای در مُشت چه آسون میشه مارو کشت
______________________________________

هیچکی از رفتن من غصه نخورد

هیچکی با موندن من شاد نشد

وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت

بغض هیچ آدمی فریاد نشد

وقتی رفتم کسی غصش نگرفت

وقتی رفتم کسی بدرقم نکرد

دل من می خواست تلافی بکنه

پس چشم هیچ کسی عاشقم نکرد

وقتی رفتم نکه بارون نگرفت

هوا صاف و خیلی هم آفتابی بود

اگه شب می رفتم و خورشید نبود

آسمان خوب میدونم  مهتابی بود

دمه رفتن کسی گفت سفر بخیر

که واسم غریب و ناشناخته بود

اما اون وقتی رسید که قلب من

همه آرزوهاش رو باخته بود

چهره هیچکسی پژمرده نبود

گل ها اما همه پژمرده بودن
_____________________________
 لحظه ها را گذراندیم که به خوشبختی برسیم غافل ازآنکه لحظه ها همان خوشبختی بودند...
یه ستاره توی آسمون هفتم
می زنه چشمک تلخو
می ره سوی عشقه تازه
یه زمینی وسط یه مشت نوشته
که بهش میگن ترانه
بازم یادگار اون رو
می بینه ... می گیره همش بهونه
اون ستاره توی آسمون هفتم
نمی بینه چشم این زمینیه خسته نفس رو
اون ستاره تو بودی همیشه مغرور
من زمینی ، خاکی و خسته فراموش

                                       چیزی از ماه بودن تو

                                        کم نمی شود

                                        گیرم، برکه ای نفسی

                                        عاشق تو شده است.

^یک بار از کنار دریا عبور کردی یه عمر امواجش واسه بوسیدن جای پاهات می یان و می رن.

^دوتا آدم برفی دو طرف رودخونه عاشق هم شدند، اونا از عشق هم آب شدند تا شاید یه جایی وسط رودخونه به هم برسند.

^اگر آرزو کنم چیز دیگری باشم دلم می خواد اشک تو باشم،که تو چشمات به دنیا بیام ، رو گونت زندگی کنم و روی صورتت بمیرم.

^تو مثل ستاره ها می مونی، مثل اونا دست نیافتنی، مثل اونا قشنگی اما یک فرق با ستاه ها داری، اونا خیلی زیادند ولی تو یه دونه ای.

^ هروقت دلم برات تنگ میشه می رم پشت ابرا گریه می کنم، پس هر وقت بارون اومد بدون دلم برات تنگ شده.  

^ گاهی وقتا دلتنگ وغمگین از حس نبودن تو تمام آسمان را می گردم به این امید که شاید نقش تو، توی آسمونا باشه ولی هر چی پشت ابرا رو می گردم نیستی چون تو رو زمینی و با من کیلومترها فاصله داری.

^..............تو در من آتشی هستی که هرگز خاموشت نخواهم کرد....................

^دقایقی تو زندگی هستن که دلت برای کسی اونقدر تنگ میشه که میخوای اونو از رویات بیرون بکشی و توی دنیای واقعی بغلش کنی.

^ رویایی رو ببین که میخوای، جایی برو که دوست داری، چیزی باش که میخوای باشی،چون فقط یک جون داری و یک شانس برای اینکه هر چی دوست داری انجام بدی.

^ ما واقعاً تا چیزی رو از دست ندیم ، قدرش رو نمی دونیم. ولی در عین حال تا وقتی که چیزی رو دوباره بدست نیاریم، نمیدونیم چی رو از دست دادیم.

^ در عرض یک دقیقه میشه یک نفر رو خرد کرد، در یک ساعت میشه کسی رو دوست داشت و در یک روز میشه عاشق شد ولی یک عمر طول میکشه تا کسی رو فراموش کرد.

^ شادی برای اونایی که گریه میکنن و یا صدمه می بینن زنده است. برای اونایی که دنبالش میگردن و اونایی که امتحانش کردن. چون فقط اینها هستن که اهمیت دیگران رو تو زندگیشون میفهمن.